woensdag 7 november 2012

Groene donkere wolken

Zoals ik al in een van mijn eerdere blogs schreef, is het maken van een ondernemersplan een grillig proces, met ups en downs. Sommige onderdelen zijn lastig, ingewikkeld en halen dan oude overtuigingen naar boven. Ik ben er inmiddels wel achter dat het niet zo zeer is dat ik het echt niet kan, maar dat die oude overtuigingen me blokkeren waardoor ik ga denken dat ik het niet kan. Vorige week beleefde ik mijn diepte punt. Ik zag het niet meer zitten, werd overspoeld met gedachtes: het gaat je toch niet lukken, zie je wel, je kan het niet, en ga zo maar verder. Erg vermoeiend en deprimerend, maar ook heel leerzaam. In plaats van ervoor weg te lopen, koos ik er dit keer voor om ze onder ogen te zien. Hallo onzekerheid! Ben je daar weer? Welkom. Nee ik stuur je niet weg, ik ga je niet uit de weg, ik heet je welkom want ik ben benieuwd wat je me wil vertellen, welke lessen je me kunt leren, zodat ik verder op pad kan. En door alleen al de gevoelens er te laten zijn, wordt de heftigheid ervan al een stuk minder. Een hele fijne les om te mogen leren.
 
Vorige week (vlak na mijn dieptepunt) had ik een seminar over de telefoon van Zakenmam. Ik wilde het eigenlijk voorbij laten gaan, maar ergens diep van binnen zei een stemmetje: wat heb je te verliezen? Als het niks is, verbreek je verbinding. Een van de dingen die ik meenam uit de seminar is het maken van golden cards. Kaartjes waarop ik mijn wensen heb neergeschreven alsof het nu al van kracht is. Elke dag, als ik achter mijn bureau zit, lees ik ze hardop voor, voordat ik de computer aan zet om aan de slag te gaan. Toen ik een goede vriendin hierover vertelde had zij een geweldige aanvulling. Als je de kaartjes hebt gelezen vraag jezelf dan: hoe voelt dat. Met die aanvulling voelde het geheel compleet.
 
 
 
Afgelopen zaterdag ben ik naar de startersdag geweest van de Kamer van Koophandel in Amsterdam. Ik heb er veel aan gehad, informatie gekregen die nog ontbrak en interessante gesprekken gehad. Ook ontmoette ik twee dames die prachtige laarzen maken. De laarzen zijn gemaakt van leer en geweven stof. De geweven stof wordt geproduceerd in Guatemala door vrouwen die daardoor een zelfstandig bestaan kunnen opbouwen. Contactgegevens uitgewisseld, want wie weet kunnen we in de toekomst zaken doen.
 
Gisteren had ik een afspraak met een adviseur van Friedenberg omdat ik  moeite had met het bepalen van mijn doelgroep en de daarop te bepalen marketingstrategie. Het was een fijn gesprek waardoor ik weer verder kan met het schrijven van dat onderdeel van mijn ondernemersplan. Het blijft een enorme zoektocht om in alle bergen informatie die er te vinden is op het net, eruit te alen wat ik kan gebruiken.
 
Straks heb ik een training bij Eigen Werk. Dit keer gaat het over styling. Ik meen te durven zeggen dat dat bij mij wel goed zit. Ik vind het leuk om er verzorgd uit te zien (wanneer met dit uitkomt hoor, ik loop ook gerust in een zeer comfortabele broek en shirt) en ben benieuwd of ik nog meer uit mezelf kan halen.
 
 
 

maandag 15 oktober 2012

Mijn logo

Als startende groene onderneemster is het fijn als je een netwerk met vrienden en kennissen hebt die je op weg willen helpen. Omdat ik nog in de opstartfase, en er dus nog geen budget is, is het fantastisch als mensen aanbieden je kosteloos te ondersteunen. Erom vragen, dat vind ik moeilijk, maar dat zie ik als een uitdaging, een leeropdracht, om te durven en te doen. Een van de mensen in mijn netwerk is Marc Seidl, architect van beroep en redelijk handig met een ontwerpprogramma op de computer. Hij bood mij aan mijn logo te ontwerpen en vroeg mij wat voorbeelden op te sturen van logo's die ik  mooi vond. Na enig zoekwerk via het internet wat inspirerende logo's verzameld en deze naar Marc gemaild. Over de kleur hoefde ik niet lang na te denken. Wanneer je je bedrijf Groene Goed noemt, is het niet passend om  andere kleur dan groen te gebruiken. Voor de rest liet ik het helemaal los over hoe en wat. Marc kent mij inmiddels goed genoeg, en weet hoe ik over bepaalde dingen denk en hoe ik ze in de wereld wil neer zetten.
 
Na een week of twee stuurde Marc mij een 5tal ideeën op, en ik viel meteen voor de eerste in het rijtje; de groene voet, met de cirkelende pijl er omheen. Het logo is een combinatie van een groene voetafdruk en het symbool van recyclen. Ja, ik wil met mijn bedrijf mensen een keuze bieden om hun voetafdruk op de aarde te vergroenen, de mogelijkheid  om producten van gerecyclede materialen aan te bieden. Maar ik zag nog twee andere symbolen in het logo:
een spiraal; een oeroud symbool wat staat voor groei (inspiratie voor het vergroten van bewuster consumeren), geboorte (start van mijn bedrijf), wedergeboorte (het recyclen van materialen)
- een slang; verandering, vernieuwing, transformatie.
Allemaal betekenissen die betrekking hebben op het bedrijf wat ik wil oprichten, en op mijzelf ook.
 
Voor de komende tijd staat het marketinggedeelte van mijn ondernemersplan op de agenda. Ook hierbij heb ik de nodige hulp ingeschakeld. Meer daarover in mijn volgende blog.

woensdag 10 oktober 2012

De groene zoektocht

Het schrijven van mijn groene ondernemersplan gaat gepaard met hoge pieken waarin de flow als vanzelf ontstaat, en ideeën in overvloed aan de oppervlakte verschijnen, en met diepe dalen wanneer producenten, wanneer zij benaderd worden voor samenwerking, afwijzend reageren. Ook dat is ondernemen; incasseren en weer vol goede moed op weg gaan met nieuwe inzichten en erop vertrouwen dat wat gevonden wil worden voor een groene samenwerking op mijn weg verschijnt. Zo heb ik inmiddels de toezegging van een producent die pure en handgemaakte huidverzorgings- en wellnessproducten maakt. Zij werken met eigen geoogste planten en kruiden, welke op biologische wijze worden gekweekt.
Ja, er is al heel wat op de markt op het gebied van huidverzorging en aanverwante zaken, maar ik ben er inmiddels van overtuigd dat veel van de producten die in de schappen liggen minder groen zijn, dan zij beweren. Het voeren van een keurmerk laat veel mensen geloven dat het echt om een natuurproduct gaat. Echter, wanneer het etiket grondig wordt onderzocht kom je toch nog vaak ingrediënten tegen die niet natuurlijk zijn.
 
Een van de ingrediënten die veelvuldig voorkomen in verzorgingsproducten (shampoo, scheerschuim, badschuim, face-wash en soms zelfs in tandpasta) is SLS of te wel Sodium Laureth Sulfate (en vele variaties daarop, zie onderstaande lijst). SLS is een agressieve reiniger die de huid doordringt en in de bloedbaan terecht komt. De stoffen zijn daar vaak tot wel 5 dagen, na eenmalig gebruik, nog terug te vinden. SLS in combinatie met DEA, MEA of TEA (die ook veelvuldig in verzorgingsproducten aanwezig zijn) ontstaan er nitrosaminen, een kankerverwekkende stof. Er zijn diverse studies (Journal of Investigativ dermatology, Dr. David H. Fine) gedaan naar de invloed van deze ingrediënten in cosmetica en verzorgingsproducten die hebben aangetoond dat zij de gezondheid en immuniteit van de huid ondermijnen of zelfs ernstig in gevaar brengen.
Enkele (vaak) voorkomende klachten bij gebruik van deze ingrediënten zijn:
  •  huid- en haarbeschadegingen
  • aantasting van het eiwit in de oogcellen bij kinderen (waardoor de functie van de ogen niet goed tot ontwikkeling komen)
  • oogirritaties
  • haaruitval
  • allergische reacties

Waarom zit dit ingrediënt in mijn verzorgingsproduct, vraag je jezelf nu wellicht af?
SLS is goedkoop en zorgt voor veel schuim bij gebruik van het product. Maar wist je dat dit ingrediënt ook voorkomt in producten zoals:

  • afwasmiddel
  • glasreinigers
  • allesreinigers
  • middelen om motoren te ontvetten
  • vloerenreinigers
Check je verzorgingsproducten eens op de inhoud en kijk of deze ingrediënten erin voorkomen. Ook de producten uit de reformdrogisterijen, met of zonder BDHI-keurmerk, en vraag jezelf eens af: wil ik dit? De meeste fabrikanten zullen met beweringen en onderzoeksresultaten komen dat het volkomen veilig is om hun product te gebruiken. Bedenk echter dat zij zich alleen richten op het eigen product met maar een bepaalde (wettelijk toegestane) hoeveelheid van het ingrediënt erin verwerkt. Terwijl wij, de consument, vaak een combinatie gebruiken van verschillende producten. Het effect van gecombineerd gebruik van diverse producten is niet of nauwelijks onderzocht!
 
Van de ruim 7000 toegestane ingrediënten voor het produceren van cosmetica en verzorgingsproducten zijn er maar een stuk of 5 getest op veiligheid bij langdurig gebruik. Maar ook van deze ingrediënten is niet onderzocht wat de resultaten zijn in een combinatie hiervan. 170 Ingrediënten van deze lijst staan onder verdenking van het veroorzaken van (ernstige) gezondheidsklachten.
 
Ik verwacht niet dat de fabrikanten snel hun ingrediënten zullen aanpassen, of er helder en duidelijk  worden wat deze ingrediënten nu precies zijn en doen. Bij constatering van schadelijkheid van een ingrediënt wordt een soortgelijke stof toegepast in het product met een iets andere naam. Bijvoorbeeld in plaats van Sodium Laureth Sulfate wordt er dan Ammonium Lauryl Sulfate in verwerkt, of in plaats van DEA een MEA of TEA enzovoorts.
 
Nee, de verandering zal moeten komen vanuit de gebruiker, de consument. Door kritischer te worden, meer duidelijkheid te eisen, en als de fabrikant daar niet naar luister; op zoek gaan naar werkelijk natuurlijke verzorgingsproducten. Die zijn er!
 
 
Het lezen en begrijpen van het etiket van een verzorgingsproduct is een bijna onmogelijke taak. Wellicht dat dit met opzet wordt gedaan, want wanneer je op onderzoek uitgaat wat nou precies een ingrediënt is en welke eigenschappen een ingrediënt heeft, verdwaal je al gauw in allerlei onbegrijpelijke termen. Echter ik heb  mijn best gedaan onderstaande lijst op te zoeken op het net zodat je wellicht iets wijzer wordt, en dit meeneemt in de keuzes die je maakt bij het kiezen van cosmetica en verzorgingsproducten.
 
Bedenkelijke ingrediënten zijn:
     
  •  Ammonium Lauryl Sulfate (ALS, ADS) = sterk reinigende stof (die zelfs nog heel sterk blijf na verdunning), schuimvormer.
  • Cocamide DEA/Diethanolamine = schuimvorming te verbeteren, emulsies te stabiliseren.
  • DEA-cetyl Phosphate = surfactant, een oppervlakte-actieve vloeistof, schuimvormer.
  • Ftalaten = weekmakers in PVC, oplosmiddel of fixatiemiddel in cosmetica, geleidingstof voor geuren.
  • Imidazolidinyl/diazolidinyl Urea = conserveermiddel, kan van dierlijke afkomst zijn.
  • Minerale oliën (petrolatum, petroleum, parrafinam liquidam).
  • Monoethanolamine (MEA) = schuimvormer.
  • Parabenen (cethyl-, methyl-, propylene-, buthylparabenen) = conserveermiddel.
  • PEG's (polyethyleen glycol) = synthetische chemicaliën.
  • Sodium Laureth/Lauryl/Acetyl/Myreth Sulfate  (SLS, SDS, NLES, SLES) = reinigingsmiddel, schuimvormer.
  • Triethanolamine (TEA) = emulgator.
Deze lijst is bij lange na niet compleet maar van veel ingrediënten is er nauwelijks of niets te vinden over de werkzaamheid en effecten op de gezondheid. Wees dus kritisch, onderzoek en ga er maar bij twijfel vanuit dat het beter is om te laten staan.
 

dinsdag 28 augustus 2012

Het avontuur van het groene ondernemen

Dinsdag 28 augustus, Amsterdam
 
Hallo lezers,
 
Laat ik mee in de eerste plaats even voorstellen: mijn naam is Debbie Beekwielder, 37 jaar, moeder van een heerlijke dochter en woonachtig in Amsterdam. Hoewel ik in de stad woon vind ik het heerlijk om te vertoeven in de natuur. Ik vind het steeds belangrijker worden om groene keuzes te maken in mijn leven, zowel privé als zakelijk. Steeds meer producten die ik aanschaf als consument onderwerp ik aan een kritische blik en kijk ik verder dan de belofte die aan veel artikelen gekoppeld is. Op deze manier wil ik mijn steen bijdragen aan een betere en bewustere wereld.
 
Afgelopen juni besloot ik mijn droom, die ik tijdelijk in het laatje; niet uitgevoerde projecten had geparkeerd, weer op te pakken. Ik wil ondernemer worden, onafhankelijk en vrij zijn. Na ruim een jaar gewerkt te hebben in de salon van Dianne te Mebel (Intsituut Haar & Gezondheid), en waar ik helaas geen vaste aanstelling kon krijgen, achtte ik de tijd rijp om te gaan beginnen met het schrijven van mijn bedrijfsplan. In januari jl. kwam ik op de modefabriek het schoenenmerk Olsenhaus tegen. Geweldige hippe en vrouwelijk schoenen gemaakt van gerecyclede materialen (waaronder tv-beeldschermen!) maar waar geen dierenleed aankleeft. Dit was het laatste zetje wat ik nodig had om te beginnen met het ondernemersplan. Ik ben nu 2 maanden verder en zie in, na de nodige adviezen,  dat het beter is om het assortiment breder te maken voor mijn webshop. Dus richt ik me nu op groene en duurzame mode, cosmetica en lifestyle. Omdat we nu eenmaal in onzekere financiële tijden leven wil ik de risico's beperken door van sommig producten een kleine voorraad aan te leggen, maar ook producten/ontwerpers op te sporen waarvan ik geen voorraad van hoef aan te leggen.  
 
Via deze blog wil ik jullie meenemen op mijn avontuur om groene onderneemster te worden. Bevindingen met jullie delen die ik tegenkom bij het schrijven van mijn ondernemersplan en ontdekkingen die ik doe, op zoek naar geschikte producten, die straks hopelijk zullen aan te schaffen zijn via mij groene webwinkel: Groene Goed.
 
Je kunt mij ook volgen via twitter: https://twitter.com/GroeneGoed of via mijn facebookpagina: https://www.facebook.com/#!/GroeneGoed
 
Warme en groene groet,
Debbie Beekwielder